mis|lik´er — mis|like «mihs LYK», verb, liked, lik|ing, noun. –v.t. 1. to disapprove of; dislike: »Miske me not for my complexion (Shakespeare). 2. to displease; offend. –n … Useful english dictionary
həmişəlik — z. Vaxtı məhdud olmadan, müddətsiz, əbədi, daim(i). Dağda meşəlik; Gül, bənövşəlik; Mən həmişəlik; Bu balama qurban. (Bayatı). <Qəmər:> Vaxtımız çox olacaq. Mən burada həmişəlik doktor işləyəcəyəm. S. Rəh.. <Sevinc Mahmuda:> . . Mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mis|like — «mihs LYK», verb, liked, lik|ing, noun. –v.t. 1. to disapprove of; dislike: »Miske me not for my complexion (Shakespeare). 2. to displease; offend. –n … Useful english dictionary
birdəfəlik — 1. sif. Yalnız bir dəfə olan. Birdəfəlik maddi yardım. Birdəfəlik vergi. 2. zərf Həmişəlik, qəti. Birdəfəlik rədd etmək. Birdəfəlik başa sal. Birdəfəlik yaxasından əl çəkdi. – <Məhərrəm bəy:> Xülasə, birdəfəlik səni vəkil edirəm, nə tövr… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəlik — is. <fars.> Dəyməmiş, yetişməmiş, kal qovun, yemiş. Bostançının sovqatı kəlik olar. (Ata. sözü). // Qovunun, yemişin qabığı yaşımtıl, əti isə bərk olan növü. Uşağın qucağına üç dörd kəlik verib evə göndərdim. . Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəlik — (Bakı, Cəlilabad, Kürdəmir) yetişməmiş qovun və ya qarpız. – Uşaxlar bosdannan bir neçə kəlik gətirdilər (Bakı); – Mına iki dənə kəlik verir (Cəlilabad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
haramzadəlik — is. Fırıldaqçılıq, kələkbazlıq, hiyləbazlıq, biclik. . . Dəstədə bir müsəlman görmürəm ki, ondan bir haramzadəlik və xəyanət baş verməmiş ola. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
körpəlik — is. İnsanın, heyvanın südəmər, süd yeyən dövrü; körpə uşağın, heyvanın hal və keyfiyyəti. // Körpəlikdən, körpəliyindən şəklində – lap uşaqlıqdan, kiçik yaşlarından. Oynamağı körpəlikdən sevmək. Körpəlikdən bir şeyə alışmaq. – <Əhməd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daimi — ə. həmişəlik, əbədi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
layəzal — ə. həmişəlik, əbədi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
